Przebieg edukacji teatralnej w roku 2009/2010

PRZEDSZKOLA

27 października 2009r. (wtorek)
godz. 9.30 i 11.00, sala kina „Mazur”
„Bajka o szczęściu”
Teatr Lalki i Aktora w Łomży
Reżyseria: Janusz Ryl-Krystianowski

Bajka o szczęściu
W biednej chatce na skraju lasu żyje sobie dziadek z trójką przyjaciół: kogucikiem, myszką i świnką. Pewnego dnia przyjeżdża do nich wędrowny handlarz
i całkowicie zmienia ich życie, czy na lepsze? „Bajka o szczęściu” opowiada nam, że w konsumpcyjnym świecie coraz trudniej przekonać dzieci, że nie wszystko muszą kupić, że nie wszystko muszą mieć. To bajka nie tylko dla dzieci, nam dorosłym pozostawia prawo do własnej interpretacji, przemyśleń na temat świata wartości. Autorem scenografii jest Jacek Zagajewski, a muzykę skomponował Robert Łuczak.

**
8 lutego 2010r. (poniedziałek)
godz. 9.00 i 11.00, sala kina „Mazur”
„Historia Calineczki”
Olsztyński Teatr Lalek
Reżyseria: Jacek Pietruski
godz. 9.00 i 11.00

Historia Calineczki
Trójka aktorów otwiera przed publicznością zaczarowaną księgę, z której wyłaniają się Andersenowscy bohaterowie. Tak rozpoczyna się opowieść o dziewczynce nie większej od motyla, która w świecie zwierząt i roślin przeżywa wiele niesamowitych przygód. Na oczach dzieci ożywają nie tylko postaci z dobrze im znanej baśni, ale także las, jezioro i tajemniczy ogród, w którym Calineczka spotyka swego księcia. Spektakl zrealizowany jest w konwencji żywoplanowo - lalkowej, a o jego teatralnej atrakcyjności stanowi barwna scenografia, piękne lalki, piosenki i bliski kontakt aktorów z widzami.

SZKOŁA PODSTAWOWA

14 października 2009 r. (wtorek)
godz. 9.30 i 11.00, sala kina „Mazur”
„Czerwony Kapturek” Jana Brzechwy
Teatr Lalki i Aktora w Łomży
Reżyseria: Jarosław Antoniuk

Czerwony Kapturek
„Czerwony Kapturek” to niezwykle kolorowy, wesoły, żywiołowy, roztańczony i rozśpiewany spektakl dla dzieci, w którym również dorośli znajdą coś dla siebie. Przedstawienie zrealizowane jest w konwencji teatru przedmiotu, gdzie lalki tworzone są w trakcie gry z różnych elementów codziennego użytku.

**

9 lutego 2010 r. (wtorek)
godz. 9.00 i 11.00, sala kina „Mazur”
„Historia Calineczki”
Olsztyński Teatr Lalek
Reżyseria: Jacek Pietruski

Historia Calineczki
Trójka aktorów otwiera przed publicznością zaczarowaną księgę, z której wyłaniają się Andersenowscy bohaterowie. Tak rozpoczyna się opowieść o dziewczynce nie większej od motyla, która w świecie zwierząt i roślin przeżywa wiele niesamowitych przygód. Na oczach dzieci ożywają nie tylko postaci z dobrze im znanej baśni, ale także las, jezioro i tajemniczy ogród, w którym Calineczka spotyka swego księcia. Spektakl zrealizowany jest w konwencji żywoplanowo - lalkowej, a o jego teatralnej atrakcyjności stanowi barwna scenografia, piękne lalki, piosenki i bliski kontakt aktorów z widzami.

**

9 marca 2010 r. (wtorek)
godz. 9.00 i 12.00, sala kina „Mazur”
„Pinokio” na motywach bajki Carla Collodiego
Olsztyński Teatr Lalek
Reżyseria i adaptacja: Zbigniew Głowacki
godz. 9.00 – I spektakl – klasa V – gmina Olecko
11.00 – II spektakl – Świętajno. Kowale Ol., Wieliczki

Pinokio
Ubogi Dżepetto z kawałka drewna wystrugał zabawną figurkę z długim nosem, nazwał ją Pinokio i wkrótce pokochał jak własnego syna. Pajac nie miał jednak serca, więc nie potrafił odwdzięczyć się staruszkowi za jego dobroć, stale przysparzając mu zmartwień i kłopotów. Na szczęście, w najtrudniejszych chwilach, zawsze pojawiała się dobra wróżka... Na kanwie klasycznej fabuły, zachowując główne jej wątki, Zbigniew Głowacki napisał sztukę odwołującą się do wyobraźni dzisiejszego widza. Bohaterowie bajki mówią językiem współczesnym, używając zwrotów i pojęć obecnych w szkole, w sklepie czy na ulicy. Dzięki temu dialog jest nośny, dynamiczny, a bajkowe postacie bliższe młodym widzom. Autor nie zapomina przy tym o podstawowym przesłaniu zamkniętym – jak u Collodiego – w słowach: „Kiedy niegrzeczne dzieci stają się dobrymi, otrzymują wielką moc działającą tak, że nie tylko oni sami, ale nawet wnętrza ich domów przybierają nowy, uśmiechnięty wygląd”. W przedstawieniu wykorzystano różne formy inscenizacji – grę w żywym planie, w masce, elementy komedii dell arte oraz różnorodne formy lalek, od pacynki do marionetki.

**

GIMNAZJA
24 listopada 2009 r.
godz. 12.00, sala kina „Mazur”
„Scenariusz dla trzech aktorów” Bogusława Schaeffera
Teatr Nowy w Ełku
Adaptacja i reżyseria: Piotr Witaszczyk

Scenariusz dla trzech aktorów
Spektakl jest farsą, żartem i ze środowiska aktorskiego i z publiczności. Intryga „Scenariusza dla trzech aktorów” da się streścić w jednym zdaniu: trzech mężczyzn spotyka się, by pracować nad przedstawieniem teatralnym. I to by było na tyle. „Mięsem” sztuki są nieporozumienia, spory i próba uzgodnienia wspólnego stanowiska pomiędzy trzema artystami. Każdy inaczej pojmuje sens sztuki. Zawiązują doraźne koalicje, zaciekle bronią swego stanowiska, kpią, wyszydzają, parodiują się wzajemnie.

**
5 stycznia 2010 r.
godz. 10.00 i 12.00, sala kina „Mazur”
„Narkomanka” Barbary Rosiek
Teatr im. Aleksandra Sewruka w Elblągu
Reżyseria: Bartłomiej Wyszomirski

Narkomanka
Spektakl zrealizowany jest w oparciu o prozę Barbary Rosiek pt. „Pamiętnik narkomanki”. Bohaterka monodramu próbuje dotrzeć do istoty swojego człowieczeństwa, gubi się jednak w swych wyznaniach, staje bezradna wobec prawdy ciała. Fizyczność doskwiera tutaj bardziej niż ból duszy. Przejmująca i prawdziwa opowieść o pustce i bezradności człowieka uwikłanego nałogiem.

23 lutego 2010 r.
„Igraszki z diabłem” Jana Drdy
Olsztyński Teatr Lalek
Reżyseria: Petr Nosalek

Igraszki z diabłem
To dowcipny moralitet, oparty na motywach ludowych baśni, gdzie w naturalny sposób mieszają się elementy sacrum i profanum, diabły i anioły, niewinność i pokusa, grzech i nawrócenie, gdzie świat realny miesza się ze światem pozaziemskim, światem anielskim i diabelskim, gdzie wszystko staje się możliwe. Postaci diabelskie nie są odrażające, wręcz przeciwnie, wzbudzają sympatię. A obłuda i bigoteria spotykają się z ogólnym potępieniem. Bo nie oburzenie i odrzucenie stają się najlepszym lekarstwem na zło tego świata. Jest nim spryt i zdrowy rozsądek. Spektakl został nagrodzony na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalkowych w Opolu i na XV Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek „Spotkania” w Toruniu.


**
27 kwietnia 2010 r.
godz. 10.00 i 12.00, sala kina „Mazur”
„Pamiętnik Adama i Ewy” Marka Twaina
Teatr im. Aleksandra Sewruka w Elblągu
Adaptacja i reżyseria: Giovanny Castellanos (Kolumbia)

Pamiętniki Adama i Ewy
„Pamiętniki Adama i Ewy” są humorystycznym komentarzem do życia biblijnych prarodziców. Adam i Ewa opisują te same wydarzenia z odmiennych z racji płci punktów widzenia, co daje niesłychany efekt humorystyczny... Jest to opowieść o dziejach pierwszych ludzi, a przede wszystkim opowieść o miłości. Wystarczy kochać, a nawet wygnanie z Raju nie będzie karą, ale początkiem wspólnego życia i wspólnego szczęścia. I mimo że historia każdej miłości jest inna, tak naprawdę niewiele się różni od tej najpierwszej.

SZKOŁY PONADGIMNAZJALNE

**
18 grudnia 2009 r. (piątek)
godz. 12.00, sala kina „Mazur”
„Głosy”
Teatr Krzyk z Maszewa
Reżyseria, scenariusz: Marek Kościółek

Głosy
Spektakl inspirowany wydarzeniami w toruńskim technikum w roku 2004 (gdzie lekcja języka angielskiego zamieniła się w znęcanie psychiczne i fizyczne nad nauczycielem). Ten spektakl, to nasz pierwszy manifest teatralny. To nasz Głos w sprawie dla nas istotnej, to nasza spowiedź, nasz ból, nasza niemoc, nasz gwałt na sobie, nasza terapia, nasza przestroga. To nasz... Krzyk. Przenikliwe wyobcowanie społeczne, strach przed życiem, jak nauczyć się kochać, kiedy nikt kochania nie nauczył. Jak zrozumieć, co jest istotą? Jak nauczyć się żyć obok ludzi i z ludźmi?

**
6 stycznia 2010 r.
godz. 12.00, sala kina „Mazur”
„Niedźwiedź” i „Oświadczyny” Antoniego Czechowa
Teatr im. Aleksandra Sewruka w Elblągu
Reżyseria: Wiaczesław Żiła


„Niedźwiedź i Oświadczyny” Czechowa
„Niedźwiedź” i „Oświadczyny” są utworami pełnymi dowcipu, akcji, dynamizmu oraz znakomitych dialogów. Z pozoru dwie różne historie łączy wspólny mianownik – uczucia. Zobaczymy na scenie cały wachlarz emocji – od miłości po nienawiść, od złości aż po pasję. Prawdziwym majstersztykiem są postaci – wyraziście skonstruowane, barwne, o bogatym życiu wewnętrznym. „Niedźwiedź” i „Oświadczyny” to potężna dawka humoru w najlepszym wydaniu.

**
19 marca 2010 r.
godz. 12.00, sala kina „Mazur”
„Głuchoniemoc”
Fijewska-Zdanowicz
Scenariusz i reżyseria: Natalia Fijewska – Zdanowska

Głuchoniemoc
Głuchoniemoc jest spektaklem autorskim. To opowiedziana prosto i bez aktorskiego patosu historia szesnastoletniej dziewczyny – A. z Grodziska, która zaszła w ciążę na pielgrzymce do Częstochowy. Nie jest to jednak kolejne publicystyczne biadolenie nad losem niechcianych ciąż. To raczej fantazyjno-karykaturalny obrazek naszego społeczeństwa, widzianego oczami prawie dziecka.
A. z Grodziska to zwykła dziewczynka, otoczona przez zupełnie codzienne twory naszego świata – tępawego księdza, matkę zwariowaną na punkcie swojego psa, czy ponure panie z Koła Radia Maryja.
Głuchoniemoc to jeden z pierwszych spektakli o pokoleniu urodzonym w latach 80.., o jego problemach, samotności, żalu. Młody wiek zarówno autorki, jak i odtwórczyni głównej roli, ma tutaj szczególnie istotne znaczenie – dzięki temu nie jest to opowieść dorosłych o młodej generacji, ale wypowiedź tej generacji o sobie samej.

Po spektaklu zostaną rozdane broszury przygotowane przez specjalistów
z Ośrodka Pomocy i Edukacji Psychologicznej INTRA w Warszawie i odbędzie się dyskusja.
Regulamin