Archiwum 2014 - Kalendarz wydarzeń 2014 - kwiecień 2014
>> 24 kwietnia - "Chce się żyć" w KADRZE
godz. 19:00, kino "Mazur", wstęp 10 zł
Krzepi jak cukier, choć opowiedziana w nim historia wcale słodka nie jest. Bawi, choć teoretycznie nie ma w nim nic śmiesznego. Wzrusza, ale bez melodramatycznej taniochy. Film z Polski, a zrozumieją go na całym świecie. Takimi słowami recenzent Łukasz Muszyński podsumowuje dzieło Macieja Pieprzycy „Chce się żyć”.
To nasza kolejna propozycja spotkania z kinem ambitnym w ramach KADRU (Kino Ambitne Daje Radę). Prezentujemy w nim filmy ważne, z kategorii „must see”, które skłonią do refleksji, nie dadzą o sobie zapomnieć na długo po zakończeniu seansu. „Chce się żyć” bez wątpienia do takich obrazów należy.
Film opowiada historię niepełnosprawnego chłopca Mateusza (w tej roli Dawid Ogrodnik, nagrodzony Orłem za najlepszą główną rolę męską). Kiedy chłopiec przyszedł na świat, lekarze wydali na niego wyrok, uznając go za "roślinę". Jednak jego rodzice (Arkadiusz Jakubik i Dorota Kolak) nigdy nie pogodzili się z diagnozą, wierząc, że mimo problemów z komunikacją, ich syn jest w pełni sprawny intelektualnie. Mateusz dorasta otoczony troską i miłością, zyskując wiernego przyjaciela - mieszkającą w sąsiedztwie Ankę (Anna Karczmarczyk). Jednak los sprawia, że musi rozłączyć się z rodziną i trafia do specjalistycznego ośrodka. Z dala od bliskich podejmuje trudną walkę o godność i prawo do normalnego życia. Sytuacja Mateusza zmieni się, kiedy do placówki trafi młoda wolontariuszka (Katarzyna Zawadzka), a on sam przyciągnie uwagę lekarki (Anna Nehrebecka), która pracuje nad eksperymentalnymi metodami leczenia.
Zapraszamy na seans i dyskusję.
>> 25 kwietnia - Fotograficzne odsłony miasta - Marggrabowa/Treuburg/Olecko
godz. 17:30, Galeria "Na schodach" i Olecka Izba Historyczna
Po fotografii portretowej oraz fotografii martwej natury, adepci warsztatów fotograficznych prowadzonych w ośrodku kultury w Olecku przez Radosława Krupińskiego zajęli się fotografią architektury, ale w szczególnym kontekście - historycznym.
Ich zadaniem było wyszukiwanie w naszym mieście miejsc i budynków, które widnieją na starych pocztówkach, fotografiach starych książek czy albumów rodzinnych i fotografowanie ich w obecnym kształcie i formie, tak aby zaprezentować dawne fotografie Olecka w nowych odsłonach fotograficznych.
Współczesne spojrzenie na miejsca, budowle i całe zespoły architektoniczne, niegdyś uznawane przez fotografów za szczególne, jest tematem przewodnim kolejnej wystawy fotografii, którą zaprezentujemy 25 kwietnia. O godzinie 17:30 prace uczestników warsztatów będzie można obejrzeć w formie pokazu slajdów podczas wykładu historycznego w Oleckiej Izbie Historycznej, po wykładzie nastąpi oficjalne otwarcie wystawy w Galerii „Na Schodach”. Zapraszamy.
>> 26-27 kwietnia - Międzynarodowy Dzień Tańca
Zbliża się Międzynarodowy Dzień Tańca – święto wszystkich miłośników Terpsychory, jednej z dziewięciu Muz. W Olecku już od kilku lat pielęgnujemy tę tradycję. Liczba tanecznych zapaleńców mieszkających i ćwiczących w Olecku - zobowiązuje.
Obchody święta tańca zaczniemy 26 kwietnia. W sali kina „Mazur” zobaczymy pokazy taneczne grup działających pod okiem instruktorki Anny Duchnowskiej. Na scenie zaprezentują się Muffinki, Gingers, grupa Taka Sytuacja, City Dance oraz You Know.
Wisienką na torcie będzie pokaz taneczny Mateusza Wójcika – absolwenta prestiżowej irlandzkiej uczelni Irish World Academy of Music and Dance, na kierunku Master of Arts in Irish Traditional Dance Performance. Laureata programu Riverdance Masterclass dla potencjalnych przyszłych tancerzy największego widowiska na świecie: Riverdance. Nasz gość jako pierwszy Polak miał zaszczyt wystąpić jako członek zespołu Riverdance podczas bicia rekordu Guinnessa najdłuższej linii Riverdance w Dublinie. Solista i kapitan tancerzy widowiska Night of the Dance, tancerz pierwszego składu, amerykańskiego widowiska Rhythm in the Night, polskich: Touch of Ireland i Celtic Dream oraz niezależny artysta współpracujący z zespołami z Polski (Danar, Macalla) i zagranicy (One String Loose). Tancerz zespołu Treblers mistrzów Europy w turniejowym tańcu irlandzkim. Jako student Irish World Academy miał zaszczyt wystąpić z legendarnym zespołem the Chieftains w jednej z największych sal koncertowych w Irlandii: University Concert Hall w Limerick w Limerick. Uczeń solisty widowiska Riverdance Kevina McCormacka oraz innych najwybitniejszych tancerzy tańca irlandzkiego na świecie: Colina Dunna (solisty Riverdance, twórcy Dancing on Dangerous Ground), Braeandana deGallai (solisty Riverdance, twórcy Noctu i Balor) czy Joela Hanna (solisty Fire of the Dance, The Revolution. Jego styl można określić jako contemporary irish dance, jest to mieszanka starych regionalnych stylów tańca irlandzkiego, współczesnego tańca turniejowego oraz wpływów wielu form tańca takich jak flamenco, taniec współczesny czy tango argentyńskie.
To nie koniec atrakcji. Po pokazach, tancerze stoczą bitwę na kroki i choreografie podczas Wewnętrznego Mini Turnieju Tańca Nowoczesnego. Liczymy na potężną dawkę emocji.
27 kwietnia – tanecznego święta część druga. Na sali baletowej odbędą się warsztaty ze stepowania, które poprowadzi Mateusz Wójcik.
26.04.2014 r., godz. 15:00, sala kina „Mazur” – pokaz Mateusza Wójcika oraz oleckich grup tanecznych, Wewnętrzny Mini Turniej Tańca Nowoczesnego
27.04.2014 r. - Warsztaty taneczne ze stepowania z Mateuszem Wójcikiem, sala baletowa ROK, wstęp 30 zł, zapisy w ROK "MG"
Grupa I - 10:00 – 11:30, grupa II - 11:45 – 13:15
Kartę zgłoszeniową na warsztaty możesz pobrać TUTAJ
Regulamin Wewnętrznego Mini Turnieju pobierz TUTAJ
Listy startowe pobierz TUTAJ
galeria
>> Spektakl "Sen nocy letniej"
Któż nie chciałby się zakochać? Tak szalenie, szczęśliwie, bez względu na wszystko i wszystkich- recenzja spektaklu „Sen nocy letniej”
Cóż poradzić, gdy w mieście niedostatek mężczyzn? A pięknych kobiet tak wiele i każda z nich chciałaby znaleźć swoje szczęście, poczuć się bezpiecznie obok kogoś, kto będzie ją kochał, szanował i wielbił. Problematyka "Snu nocy letniej" jest ponadczasowa, ponieważ tematem sztuki jest miłość. Daje to możliwość przedstawienia tej komedii na różne sposoby. Spektakl był kilkakrotnie wystawiany w Regionalnym Ośrodku Kultury Mazury Garbate w Olecku i powstał w ramach Projektu „Równi na stracie”, współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej.
Adaptacji utworu dokonał mgr Zbigniew Stefanowski, nauczyciel I LO w Olecku. Spektakl w odwołaniu do książki opowiada o tym, jak się robi przedstawienie, czyli tak jakby „teatr w teatrze”. Można wyróżnić w nim dwa światy: realny – dzień, nierealny – noc. Takiego samego podziału możemy dokonać wśród komediowych postaci, realni - robotnicy ateńscy, Helena, Demetriusz, Hermia, Lizander i nierealni – Oberon, Tytania, elfy. Oprawę muzyczną zaproponowaną także przez reżysera mgr Z. Stefanowskiego uważam za ciekawą i wyrazistą. Odgrywała ona dość dużą rolę w spektaklu i faktem jest, że w dużym stopniu wpłynęła na emocje widza. Żywe słowo aktorów przeciwstawione jest głębokim brzmieniom , mocnym rytmom, co dość mocno apeluje do wrażliwości i gustów młodego pokolenia.
Grę aktorską uczniów I LO oceniam bardzo wysoko, gdyż mimo tego, że było to ich właściwie pierwsze zmaganie z tak wielkim przedsięwzięciem, wykazali się nie tylko dużą odwagą ale i obyciem teatralnym. Warto podkreślić, że właściwie dobrana obsada to pół sukcesu. Uważam, że komiczne partie aktorzy odegrali naprawdę świetnie, rozbawiając widownię do łez. Osobie, która nie czytała dzieła Shakespeare'a, z pewnością łatwo byłoby zrozumieć treść przedstawienia dzięki ogromnemu wysiłkowi następujących osób: Magdaleny Essel, Daniela Ostrowskiego, Anny Prostko, Julii Jaworowskiej, Anety Wijas, Marty Malinowskiej, Magdaleny Morawskiej, Emilii Zaniewskiej, Jakuba Skrzypca, Manueli Innocenzi, Emilii Ishizaka, Pauliny Czekała, Mateusza i Michała Szafranowskich, Norberta i Huberta Sowul, Aleksandry Wilke, Urszuli Jasińskiej, Magdaleny Burzyńskiej, Martyny Sadłowskiej, Karoliny Gajewskiej, Krzysztofa Zawadzkiego, Cezarego Krystiana, Pawła Góryńskiego i Marcina Dadury ( ucznia Gimnazjum nr 2 w Olecku).
Jednak nie należy pominąć przepięknych strojów wprost z epoki elżbietańskiej, o które zatroszczyła się mgr Katarzyna Kamińska, wypożyczając je aż z Białegostoku. Moim zdaniem forma plastyczna, inna od tradycyjnej scenografii teatru, brawurowa, żywa gra aktorów, humor i żarty słowno-sytuacyjne, to na pewno wielkie zalety tego przedstawienia. „Sen nocy letniej” na scenie ROK Mazury garbate był dla dorosłych okazją do miłego wypoczynku, a młodym uświadomił, że kanony sztuki z tzw. wyższej półki nie są tak odległe od ich świata.
galeria
